کارگردان فیلم سینمایی «ساکن خانه چوبی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس درباره مصاحبه اخیر حجت الله ایوبی با یکی از برنامه های اینترنتی مبنی بر اینکه «اگر تنها ۵ نفر از اهالی سینما به من بگویند شما و تیم تان به درد سینما نمی خورید، من از فردا از پست خود استعفا می دهم» افزود: ریاست و اداره سینمای کشور کار ساده ای نیست اما از آنجا که حوزه فرهنگ و هنر همیشه در کشور ما مهجور و مظلوم واقع شده عده ای فکر می کنند که می توانند هر بلایی که می خواهند بر سر سینما و سینماگران بیاورند و به همین دلیل هم با انتخاب افراد ناکارآمد روز به روز بیشتر سینما و فرهنگ این کشور را به سمت اضمحلال و نابودی می برند.

وی ادامه داد: داستان ایوبی داستان بسیار پیچیده ای است که در گفتگوی کوتاه نمی توان به آن پرداخت و نیازمند ساعت ها بحث و گفتگو است!؛ ایشان طی نزدیک به ۴ سالی که مدیریت سینمای کشور را بر عهده داشتند امکانات و بودجه های سینمایی را تنها در اختیار افرادی گذاشتند که در گعده دوستان شان قرار داشتند و به طور کل مابقی اهالی سینما را که با ایشان دوستی نداشتند و یا سیاست ها و خطوط فکری شان با سیاست های ایشان همخوانی نداشت به طور کل نادیده گرفتند و تمامی آن ها را از عرصه سینما کنار گذاشتند.

فلاح لیالستانی تصریح کرد: ایوبی در حالی به عنوان رئیس سازمان سینمایی کشور انتخاب شد که با اطمینان می گویم شاید قبل از ریاستش بر کل سینمای کشور حتی ۲ بار هم به سینما نرفته بود و هیچ شناختی نسبت به سینمای ایران نداشت!؛ متأسفانه از این دست مدیران ما بسیار داریم و معتقدم که نهادهای ناظر بر عملکرد دستگاه های دولتی نباید به سادگی از کنار این مسائل عبور کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «می زاک» سپس با بیان اینکه ایوبی فقط خوب حرف می زند اظهار داشت: سازمان سینمایی نیاز به حضور مدیری باخرد است که درک درستی از سینما، فرهنگ و هنر داشته باشد و مورد اعتماد و وثوق قاطبه اهالی سینما باشد؛ همچنین یک مدیر سینمایی باید سیاستمدار خوبی نیز باشد و بر اساس وضعیت کشور بتواند برنامه ریزی صحیحی برای اداره سینما انجام دهد و امیدوارم که به زودی بتوانیم شاهد حضور چنین مدیری در سازمان سینمایی باشیم.

این فیلمساز در خاتمه این گفتگو خاطرنشان کرد: قطعاً سینماگرانی که در حلقه مریدان و دوستان آقای ایوبی هستند و طی دوران مدیریت ایشان توانستند مرتب فیلمسازی کنند و بودجه های هنگفت دولتی دریافت کنند از رفتن ایشان ناراحت خواهند شد و الا اغلب سینماگرانی که طی این سال ها نقشه راه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی را از خاطر برده بودند و هیچ فرصتی برای فیلمسازی شان فراهم نشد و به ناچار خانه نشین شدند و در فقر مطلق و بیکاری مفرط به سر بردند از رفتن ایشان استقبال خواهند کرد و جالب آن است که از این دسته فیلمسازان در سینمای ایران کم نداریم.